In 2003, toen we voor de eerste keer in Sint Helena waren, konden we geen Vallende Stenen vinden. Wat een geluk dat we er terugkeerden in 2006: we ont­dekten er een nieuw — bijna zeker ende­misch — bord. En beter nog, in 2018, doken er nog twee extra op. Het is altijd een goed idee om een geliefde plek opnieuw te bezoeken (†).

De borden van 2018 treffen we ook aan in Groot-Brittannië: drie keien, een groter blok, en dan weer 3 kleinere stenen met een grote rots er achter aan.

Het teken uit 2016 toont een andere con­stellatie. Die lijkt sterk op een type uit Zuid-Afrika, maar is toch verschillend: drie grote rotsen met wat grind er tussen. De Saints maakten hun eigen versie met twee extra stenen. Zeer wel! Nu nog de andere verkeerstekens aan de lokale smaak aanpassen.